Meşale Gibi Şiiri - Salim Erben

Şafak vakti buruk bir tat
Hırçın ağacın kuru dalları
Bazen gecenin koynunda
Ufkuma düşmeyen yıldızlar
Ufacık bir nokta gibi
İnce ince hüzün topluyor
Gözüm karanlığa alışırken
Gönlümde şanlı bir meşale
Kızıl bir alev parlıyor...
Geçmez bu yollardan
Buğusu tüten ekmek gibi
Bereketli ellerinin hüneri
Kahır yüklü acılar örsleniyor
Yavaş yavaş bağrımda
Bazen
Kara kış olur yaz gününde
Nice yazlar geçti başımdan
Nice bakışlar üşüttü içimi
Sayamadım ayları yılları
Geçip giderken
Neler aldı götürdü benden
Neler söktü kopardı göğsümden
Şimdi düşlerim kördüğüm
Çığlıklarım azat etti beni
Bakmayın öyle isyanıma
Bu benim kaderim...
Bırakmaz aşk beni şiir beni
Çağlar munzur gibi
Fırat gibi
Sen bir gonca açılmamış
Ben dalından koparılmış
Ham meyve gibi dişlenmiş
Şimdi
Su gibi aksam denize dogru
Yada bir bilinmeze
Bir elde kazma bir elde kürek
Çevirsen yönümü sana
Açıp kollarını kucaklasan
Sonra son nefesimi versem
Baş ucumda dikili bir taş
Secere yazmadıktan sonra
Olsa da olur olmasa da...