Sanki Sarık Giysem Şiiri - Hasan Arpaci

Giymişim kara lastiklerimi,
Gömleğim sırtımda,
Kasket başımda.
Güneşten tarafa çeviriyorum ucunu,
Atatürk’e yüklemişim şapkanın,
Bütün suçunu.
Sanki sarık giysem,
Kafam serinleyecek.
Şapkanın iyiliğini,
Kimse düşünmeyecek.

İskilip’in Toy hane köyünden,
Bindik külüstür kamyona.
Rüzgar püfür püfür eserken,
Kafamda ki esaret,
Özgürlüğe direnirken,
Tam yolun ortasında,
Muharrem Yiğit dayı dan emanet,
Şapka uçtu kafamdan.
Şoför duyana kadar,
Uzaklaştık oradan.
Kasabaya varır varmaz,
Tekrar bir şapka aldık bakkaldan.

Bizim gibi ameleler,
Kasabanın içinde,
Şaşkın şaşkın gezerler,
Böyle perişan halimize,
Bakanlar türkü söyler.

Ama biz alışmışız,
Kendi pür melalimize.
Helalle barışmışız,
Hayatla yarışmışız,
Kadere karışmışız,
Yarın sabah şafakla,
Hepimiz tarladayız...

Hasan Arpacı,1972,İskilip