yuva kurdum bilen var mı
deva sordum bulan var mı
sevinç doğdum yalan var mı
ölmüş o, ben sevinç oldum sonradan
iki sevgi oldum duyan var mı
selamı yok sabahı yok da o çok uzakta mı...
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
siz adınız gibi sevnç/li olun. ayrılanlar ayrılsınlar. toplaşacaklar da peşin biraz düşünsünler.
biliyormusun bizim oralarda bir fıkra duymuştum. kadının birinin kocası ölmüş. adam çok cimpiriymiş. kadın kocasının öldüğünü görünce ilk işi bir parça pastırma kesip ocakta pişirmiş ve tam yiyiyormuş ki en yakın komşusu kapıyı çalınca ocaktan yeni çıkardığı pastırmayı koynuna atmış. haliyle yanmış kadın. ve başlamış bağırmaya:
yandıma a kardeş yandıma diye.
öbür kadın da yazık yazık çocuklarının babası ölmüş demeye.
kadın akardeş ondan yanmadım şu pastırmadan yandım diye çıkarıp koynundan atmış pastırmayı.
yani demek istediğim kimin neden yandığı pek belli değil.
saygılarımla:
rr.akdora
İçimizdeki ; tüm bencilliklerin kalemi ile çizilmiş, yaratılmış tablolarda imza bir başkasının adına atılmıştır ve suçlamadır adı . Ve ne yazık ki de kuraldır . Kutluyorum Sayın Sevinç Kavuk .
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta