Mâzi dediğimiz şey, sanki iyi zamandı...
Havâlar kirlenmemiş; denizler, sütlimandı...
Doğadaki haşerat bile, az müslümandı...
Kaderin cezasıydı halklara taun, sıtma;
Son devrin insanları, yapay mikropla yandı...
Deli dana, kuş gribi, öldüren keneler...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta