Sabah uyku sersemi
elimde kalem, kalemde sen vardın
şiirdin, aşktık yine.
bir şiir yazıldı sana sabah sersemliği eşliğinde
yazıldı ve ağlandı hiç durmaksızın
birikmiş sensizlik duyguları patladı sabahın kör vaktinde.
Ellerin hissedildi tarafımdan. seni görüncenin provası yapıldı ama düşünüldü böyle planlandığı gibi olmayacağı.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta