Gelip geçen bizim ömürüz
Kurumuş bir dal giyiz sanki
Ne geleceği ne belli ne gideceği
Yedi kat yabancı el gibiyiz sanki
Esti güz Yelleri dalımızı kırdı
Geldi kış yad etti yeri yurdu
Dostlarımız pek yaman vurdu
Zebani kapısında kul gibiyiz sanki
Hevesler kopmuş gitmiştir yani
Boş hayal olmuş yaşam boş anı
Dinden imandan çıkarıyor insanı
Taştan taşa çarpan sel gibiyiz sanki
Hüzün doldu yüreğim şimdi acıyor
Bütün sabahlarıma hüzün saçıyor
Gönlüm fırtınalar soluyor nehirler içiyor
Şimdi ulu dağlarda göl gibiyiz sanki
İlhan Kırca
Kayıt Tarihi : 5.11.2016 16:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlhan Kırca](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/11/05/sanki-193.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!