Her şeye yorduk kafayı
Arttı kimlikteki sayı
Gören artık diyor dayı
Sanırım yaşlandık artık
Derdi aldı zevki sattı
Yüzdeki çizgiler arttı
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Güzeldi tebrik ederim. bir azeri sairinin siirini hatirlatdi bana. yüreginize saglik.
Nemətsə də gözəl şeir,
Şair olan qəm də yeyir.
Ömrü keçir bu adətlə,
Uğurlu bir səadətlə.
Görən məni nadir deyir:
Saçlarına düşən bu dən?
Şair, nə tez qocaldın sən!
Dünən mənə öz əlində
Gül gətirən bir gəlin də
Gözlərində min bir sual
Heykəl kimi dayandı lal
O bəxtəvər gözəlin də
Mən oxudum gözlərindən:
Şair, nə tez qocaldın sən!
Ovçuluğa meyl saldım,
Gecə-gündüz çöldə qaldım,
Dağ başından enib düzə
Bir ox kimi süzə-süzə
Neçə ceyran nişan aldım;
Cavab gəldi güllələrdən:
Şair, nə tez qocaldın sən!
Bəzən uca, bəzən asta,
Otur sazım min sim üstə,
Andı yalan, eşqi yalan,
Dostluğu da rüşvət olan,
Ürək yıxan bir iblis də
Üzəvari deyir hərdən:
Şair, nə tez qocaldın sən!
Saç ağardı, ancaq ürək
Alovludur əvvəlki tək
Saç ağardı, ancaq nə qəm.
Əlimdədir hələ qələm
Bilirəm ki, deməyəcək Bir sevgilim, bir də Vətən:
Şair, nə tez qocaldın sən!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta