bakıyorum da
sanırım çoktan kaybettim
istemediğim hayatın en derininde devam ettim
bir sokağın masumiyetimi alacağını düşünememiştim
şiir yazmanın iyi geleceğini düşündüm
tanrının kıracağını değil de üzeceğini düşündüm.
bilemedim
sanırım çoktan kaybettim.
hiç hevesli değilim yazmak için
düşmüyor gözyaşları
ve sanırım bitmişim
hiç nefretim yok insanlara
onlar gibi olmaya başladım..selam olsun üstadıma
içime kapanık değildim
sanırım artık içine kapanık biriyim
bir sahtekarın en önemli karakteriyim
ben kalmayı seçmedim
nefretim hiçkimseyi üzmedi hiç
şimdi arıyorum kaybettiğim her vakti
hiç olmadı mutluluğa dair bir resmim
öfkeli bir şair olmaktansa, sessiz sakin aptal olmayı yeğlerim..
yeter.
Kayıt Tarihi : 3.11.2020 14:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!