Mübaşir, bu sesle bana haykırmıştı.
“Sanık Ayağa Kalk! ...”
Ve ben, hepinizin çok iyi bildiği,
Benim için binlercenizin hayal kurduğu,
O büyük İSTANBUL şehriyim.
Şimdi bir, sanık sandalyesindeyim.
Bir suçlu gibi yargılayacaklar, beni; İstanbul’u
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
