O yıl Bostancı sahilinde batmış bir kayık görmüştüm kıyıda, gövdesi yarıya kadar denize gömülü, ne tam batmış, ne de suyun üzerinde kalabilmişti.
Yorgun ve bitkin duruşuyla sesiz bir şarkı fısıldıyordu dalgalara.
Uzun uzun seyrettim onu ve güneş batıncaya dek dinledim o hüzün dolu melodiyi.
Ne kadar da çok benziyorduk birbirimize …
Aylar sonra yine o sahildeydim. Nerededir şimdi kimbilir diye düşünürken gördüm onu, halen oradaydı, gövdesi betonlara gömülmüş ama batmamıştı.
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta