O yıl Bostancı sahilinde batmış bir kayık görmüştüm kıyıda, gövdesi yarıya kadar denize gömülü, ne tam batmış, ne de suyun üzerinde kalabilmişti.
Yorgun ve bitkin duruşuyla sesiz bir şarkı fısıldıyordu dalgalara.
Uzun uzun seyrettim onu ve güneş batıncaya dek dinledim o hüzün dolu melodiyi.
Ne kadar da çok benziyorduk birbirimize …
Aylar sonra yine o sahildeydim. Nerededir şimdi kimbilir diye düşünürken gördüm onu, halen oradaydı, gövdesi betonlara gömülmüş ama batmamıştı.
Başım köpük köpük bulut, içim dışım deniz,
ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda,
budak budak, şerham şerham ihtiyar bir ceviz.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.
Devamını Oku
ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda,
budak budak, şerham şerham ihtiyar bir ceviz.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta