Sandığım... Şiiri - Kağan İşçen

kırılıp gidiyorum dalga kıranlar boyu
ama bitmiyor deniz
iyimser öpücükleri köpük köpük
kıyıda hep beni unuttuğun rıhtım
elinden düşürdüğün şiirde
talan edilmiş gülüşleri martıların

şimdi seni düşündüğüm andır zaman zamansa
bütün sonralar daha sonra
önceler eylemsiz
yollar sana yürünürse anlamlıdır uzaklar
şimdi seni yaşadığım yerdir şehir
aynasız bir bilinmezlikten kaçıp

serab-ı ömrüme götürdüğüm benzetmesiz bir sankiydi
güzelliğine eş sandığım
ama sandığım...
sesinin yankısıyla evli bir yalnızlık yüreğimde
yüreğimin kırıkları
gözyaşlarımın tuzlu asidiyle delik deşik
sivri uçlu
keskin
dağınık
şimdi ancak sana ağlarsam adam gibidir hüzün
ve gidişinle eğitilir ayrılık

sensin toprağı yüreğimin
kalbim senin için attıkça
çiçeklenecek
ömrüm-
üz...
gömüldüm sana
sende durdu zaman
başka bir sonum yok
sensiz...