Meğer ne kadar mutluymuşum
Tahta sandalyemle ben
Boyu boyuma eş
En yakın arkadaşımken.
Ne kolaymış anlatması
Otururken üstünde gülmesi,ağlaması
Kesilince bide ayaklarım yerden
Ağa Camii;
Havsalam almıyordu bu hazin hali önce
Ah, ey zavallı cami, seni böyle görünce
Dertli bir çocuk gibi imanıma bağlandım;
Allahımın ismini daha çok candan andım.
Ne kadar yabancısın böyle sokaklarda sen!
Devamını Oku
Havsalam almıyordu bu hazin hali önce
Ah, ey zavallı cami, seni böyle görünce
Dertli bir çocuk gibi imanıma bağlandım;
Allahımın ismini daha çok candan andım.
Ne kadar yabancısın böyle sokaklarda sen!
Büyürken , sıkıntılarımız, dertlerimiz,acılarımızda bizimle birlikte büyüyor, bir de sevgiler, sevinçler mutluluklar. İkinci gruptakilerin daha fazla olmasını dilerim. Güzel ve anlamlı bir tesbit ve anlatım. Kutlarım, saygılar.
Birol Hepgüler.
Mükemmel.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta