Sandalye Şiiri - Çağla Çelik

Meğer ne kadar mutluymuşum
Tahta sandalyemle ben
Boyu boyuma eş
En yakın arkadaşımken.
Ne kolaymış anlatması
Otururken üstünde gülmesi,ağlaması
Kesilince bide ayaklarım yerden
En ulaşılmaz hayalleri yakalaması.
Şimdi yine bi sandalyedeyim
Ama daha uzunum dostlarımda sahte
Kaldırabildiğim kadar kaldırıyorum ayaklarımı
Hissedebildiğim tek şey
Bacaklarımın bitmek tükenmez ağrısı...