Sadece tutunmaksa yürekli sevdalara,
İtiraf ediyorum korkuyorum ipsiz sapsız aşklardan,
Bana gözyaşlarında ölmeyi;
Dudaklarında katliamları ögrettin...
Oysa ben küçücük bir çocuktum sadece susmayı bilen.
Şimdi karşıma geçiyorsun hıçkırıklarımı hiçe sayarak.
İtiraf etmelerde kalıyorum,
Tıkanıyor dalıyorum ugraksız gönlüne.
Şimdi bana aşkın sandalını veriyorsun,
Benim gücüm yokken kürek çekmeye.
Kapattım artık kepenklerimi.
Bir sana açık giriş kapılarım...
Kayıt Tarihi : 27.5.2012 22:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!