Sancısal Tirat Şiiri - Esra Tekinn

Boşluktamı kalmıştı parantez içi düşüncelerim?
Yer çekimine inat çaresizliği yaşarken,
Yapay kasırgaların izleriydi sensizliği dağıtıp geçen
O bizim dogurdugumuz bizsizlikten doğan bir hegemonya
Geçen zaman bir ızdırap harbi soguk bir tragedya
Her gecen an bosluklardan boşluk begeniyorum şimdi
Kendimi dinliyorum engel olamadığım o Aşk,
O kutsal kavram, o ucuz öğreti, o karmaşık felsefe
İşte O herneyse hadi diyor; Zaman tükeniyor.
Durma kartlarını açık oyna riskse risk
Hiç bir tehlike bu kadar güzel olamaz ve bu kadar muazzam
Durma, tutkuysa tutku bedelini öde en kırmızısıyla
Ama durma sevişmelerin gölgesinde kalsın o acı coğrafya
Ve görme, ve duyma, ve devam et, ve konusma,
Ve umursama, ve devre dışı bırak, ve sev, ve yaşa, ve öl, ve...
Ve sustururken birini diğer benliğim yükselişe geçiyor
Çıglıklarında sağır oluyorum benden başkası duymuyor
Hıçkırıklarımın katsayısı artarken katlanarak,
Suni kahkahalarım kendi içimde bölünüyor
Hadi söyle sevişmeye gücün varmı bunca çirkefliğin,
Bunca yapaylıgın, yalancılığın, temeli çürük düzenin ortasında
Eğer ruhsuz bedenler varsa karşında
O zaman kaç kurtar kendini sonlara dayanıklı değilsen
Ve alışmamışsa hala yüreğin kült acıya
Kaç şehveti bulaştırma dudaklarına
Masumiyetin zincirini kırıpta kendini bilmem kaç bin kez parçalama
Ve düşersen tutkunun seni çeken o tatlı o acı tuzağına
Ortada yoksa bir ruhta ve olmuşsan ruhsuz bedenlerın kurbanı
Duyuyormusun yüregin parçalanacak duyuyormusun?
İşte O sesi duy, O kırılma anında çıkan sesi
Bin parçaya bölündüğün tuzla buz oldugun irkiltici sesi
Daha da devam ediyorum kendimi kanatmaya
Bileklerimden geceye akıyor can, gece hiç bitmiyor
Akabinde sahte mutluluklarımı yapıştırıp dudaklarıma
Seni öpmek istiyorum en vedai havayla
Anlıyorumki sahte yaşamımın en salt halini yaşıyorum şu anlarda
Cümlelerimi kısaltıp gözlerimle konusmaya başlıyorum
Onlar gizlemiyorlar acıyı, zehiri akıtırken dışarı
Evet olmamalı, vazgeçişler bu kadar zor olmamalı,
Nefeslerim yokluğunda bu kadar uzamamalı,
Ve ben kalmamalıyım bu kadar ortasında gel gitlerin.. Gitmeliyim
Neresi olacagınında bir anlamı kalmamalı,
Önce gitmeliyim, sana gitmeliyim, sonra kendimden gitmeliyim
Hücrelerime işleyen geçmiş, hesabını soruyor geleceğin
Bedelini ödemek zorken yaşanmışlıkların
Ya yaşanmayan, yaşanamayanların bedelini ödeyecek diyetim nerde
Ve hiç bir maddenin gücü yetmeyecek zamanı ters düz etmeye
Sanrılardan sanrı beğeniyorum şimdi,
Kimliklerimden birinin son isteğini sorarken
Yeni bir kimlik doğurmaya hazırlanıyorum
Biliyorum, biliyorum ki konuşmasamda duyacaksın sen
Gözbebeklerimin ardındali saklı çığlıkları
Yalanlar söyledim hem sana hem kendime hem onlara
Bu bir efsundu bitmesini hiç istemediğim
Maskeli süslü dizelerimdeydi kapalı serzenişlerim
Geçmişten gelecekler beğeniyorum şimdi
Ve hiç bir acı sıfırlamıyor kendini
Tarifi mümkün olmayan sancılar yaşıyorum tarihi belli olmayan
Değişmeyecekse bu ne idüğü belirsizlikler
Kül olup savrulmalı, yok olmalı bu ben ve eser kalmamalı geriden
Kalmamalı gereksizlikler bütünü, egolar, hırslar, ihtiraslar, vs vs...ler
Hayatımın firkatında son can çekişler olacak bu saniyeler
Kendi ellerimle boğup cesedimi gömecegim kalbine
Sabahında kadehimi kaldıracağım havaya
Şerefe ruhum tekrar doğmaman adına...