Sancak Sönmez aslen abdallar ve ahiler diyarı Kırşehirlidir. 1983 yılı Şişli'de dünyaya gelmiştir.Uzun dönem müzik üzerine çalışmalar yapmış çokta fazla bir gelişme elde etmemiştir.Müzikle uğraşı sırasında kendi şarkılarını da yazmaya başlamıştır.Üniversite Yıllarında yaptığı radyo programı onu şiire ve edebiyata iyice yaklaştırmıştır.Kendine güvendiği bilgisayar onu sırtından bıcaklamış ve tüm şiirlerini bi gecede kaybetmiştir.Sancak elinde kalan bir kaç şiirle tekrardan yola çıkmış ve şiirin sancaktarığında tüm içten duygularını burada paylaş ...
Aşığım demek.
Ve beklemek.
Ardın sıra eklemek.
Söyleyemediklerini...
Ben yine o durakta
Oturuyorum oturakta
Kimseler yok etrafta
Seni düşünüyorum...
Birşey söyleme aşkım
Bak...
Sadece bak...
Gözler konuşur elbet
Eller kavuşur elbet
Sen sadece yaşa
Aşkım Sitareye...
O kadar alışım ki sana
Tiryakin oldum derler ya
O kadar...
Her sonbahar
Dağılan yapraklarını toplayıp
Dallarıma takacağım
Ve sen geleceksin baharım
Kurumus yapraklarım
Yeşerecek seninle
Zaman geçmiştir
Acı aynı yerinde
Nöbete teslim kendini.
Dünya ise,
Her zamanki gibi dönüyor.
Ama içinde ben dönemiyorum
Bir seni bende görmek istiyorum.
Bencilliğimden mi?
Yoksa sevdiğimden mi?
Sesin kulaklarimda çınlasın diyorum.
Sessizlikten mi?
Yoksa Özlemimden mi?
Aynıyız İşte...
ikimizde aynıyız
elimiz
gözümüz
kalbimiz
aynıyız işte...
Her gün insan,mutlu olamaz
Her gün insan,üzgün olamaz
Her gün insan,mert olamaz
Her gün insan,cömert olamaz
Her gün insan,dingin olamaz
Her gün insan,engin olamaz
Gidecek yolumuz
Birlikte sonumuz
Bitmeyen umudumuz
Ge-le-cek mutluluğumuz...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!