Sancak Sönmez Şiirleri - Şair Sancak Sönmez

Sadakatine sadık
Sevdigine aşık
Emanetinden emin
Biricik Sevgilim

Senin bakışın

Bir damla rahmete hasret çeken toprak gibi
_______________________________Yollarını beklerim

Şafak vakti bir tebessümle, günaydın edasıyla
_______________________________Gelmeni beklerim

Sarayım seni inceden
Parmaklarımla düzelteyim kırmadan
Sonra hafif bir dil darbesi ile
Ayrılmamacasına yapıştırayım
Koklayım taze kokunu
Emek emek işlenmişsin belli

Düşmüşüm peşine
Kurtulamazsın düşünme
Salını da salını yürüme
Bulacağım izini görünme

Aklımda bir soru
Neden içim yanıyor
Bulamadım ki koru
Yüreğim dağlıyor

Vücudum yara dolu

Sana gelirken nasıl da yolar uzuyor
Şeritler serilyor
Bariyerler daralıyor
Küsüyor bana farlar
Bilseler otobüsten atacaklar...
Kızıyorum şöföre işte

Nutku tutulan sevdaların
Sobelenmiş kahinleri
Kehanetsiz sözcükleri
Bulunmamış cümleleri
Yutar mı?

Yar dedikçe
Sar dedikçe
Kal dedikçe
Kâr dedikçe

Kalanı verip paydaya

Kapkaranlık bir akşam üstü
Yıldız bana küstü
Sitarem
Ortalıkta bir sessizlik
Hava puslu
gözlerim nemli

İsmim anılıverdi birden
Kalbin fırlayacaktı yerinden
Karşısındaydım insanların
Işıklar gözüme vurmuş
Hiç birşey göremez olmuştum
Yüreğimden başka...