Sancağ-ı Şerif Huzurunda

Tevfik Fikret
24 Aralık 1867 - 19 Ağustos 1915
23

ŞİİR


162

TAKİPÇİ

Sancağ-ı Şerif Huzurunda

Ey rayet-i Peygamber, ey ümmid-i ahiri
Milyonla kulubun;
Ey nefha-i gaybiye-i nusret, ki safiri
Vecd- aver olur ruhuna şarkın ve cenubun;
Kudsiyyet-i feyzinle açıl, rengini göster,
Varsın soluk olsun

Bir hahzacık ey seyf-i cihad, oyna kınından,
Aksın koyu kanlar;
Vadeyliyor Allah, olacaktır sana kurban
İslam’a ihanet düşünen can-ü cihanlar.

Gafil medeniyyet, seni en sonra muhakkak
Hüsran ile tetvic edecek akl-i tebahın

Allahına şükret:
Şükret ve maasine olup taib-ü nadim,
Haktan talep-i ecr-i cihad et... Ne saadet,
Rabbin ne saadet ki, bugün din uğrunda
Emvalimi verdim;
Rabbim ne saadet, ne saadet ki yolunda
Emvalimi, eşgalimi, amalimi verdim.

Artık yürürüm... avn-i Hüda meşal-i rahım,
Biazm-ü iradet;
Peygamberimin sancağı oldukça penahım.

Elbet benimdir ebedi savn-ü selamet
Artık yürürüm... Yıldırım insin beni yakmaz,
Boğmaz beni tufan;
Ben hıfz-ı melaikteyim, elbette bırakmaz
Onlar beni düşmanlara, yoktur buna imkan.
Gözler yumulu, sine açık, can müteselli,
Vicdansa pür-ümmid.

Ben Rabbime doğru
Her an müteveccih, mütevekkil ve saburum,
Ölsem de ne mutlu bana, kalsam da ne mutlu!

1915 (Son Şiiri)

Tevfik Fikret
Kayıt Tarihi : 2.4.2001 15:20:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Teo Kal
    Teo Kal

    İnsanın varlığını kelimelerle hissetmesi onu o yapan kılık kıyafetlerden birisini giymesiyle mümkü ki burda şairimiz kendisini kendisi yapan bir umut bir mutluluk bir aşk ve iştiyakla kaleme sarılarak gönül deryasında sürekli vucuda gelen seyleri kağıda, her bir kelimesi billur tanesi inceliğiyle sermesi onun kaleminin güçlüğünden gelmiyor diyenlere bir sitem arzetmek gerekir.

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Tevfik Fikret