Sanat Şiiri - Nebi Ünler

(Bir Kelam ustasına iç döküş...)
.....
Bir ustan olmadı hiç, olmadı, bade sunan
İçinde yanar dağlar, olmuşsun lav da yunan...
Gönlüne talip isen, gönül konulmaz yare,
Yaşarken yar busesi, teneşir de suyunan!
.....
Yürek püskürmelerim, asla diyemem sanat
De; “Aruz’ bilmezsin ki, deve kuşunu, san at...”
Ey ayna öğren gayrı, kendimedir kelamım
Beni de beğenmeyip, faydasız, kötü san, at!..
.....
Bir zanaat bilmeden, sanatkâr olamazsın
Yaşın altmış küsurken, zanaat dolamazsın...
Emekli bi memursun, hadsizlik yapma sakın,
Ağarmış saç sakalın, keşkeler yolamazsın!
.....
Tanrı, kul arasına, koyamazlar zar bile,
Sevdiren de Tanrın’dır, atan gibi yar dile...
Madem ki doğuruldun, kaçamazsın ölüm den,
Dünya da rahat yokmuş... Süleyman da “car” çile!
.....
Kâfidir, birkaç kelam, sırla sırlı, hediyen
Ayna da görmeyesin, sakın ha! oldum diyen...
Şükret gönül verene... Unutma... Şair imiş,
Ey Habibim denilen, elinden aba giyen...
.....
Bilmeden, bilemeden, ezdik edebimizi
Bilensin bildirensin, düzelt kalemimizi...
Rahmetine muhtacız, affet bizi Allahım,
Urfalı küpe etmiş, serçe çelebimizi...
.....
Biraz tipi, boransın, biraz da çılgın yağmur
Anan bile horlamış, cananlar kırgın Yağmur...
Antoloji usulen, şair demiş; şımarma
Koca Dede oğlusun, unutma Yılgın Yağmur!
.....
San: Ün, şan, şöhret. Saygı veya belirtme sözü, unvan. Herhangi bir şeyi, neyse o yapan nitelik, kip karşıtı. Sanmaktan emir...
Sanat : bir duygunun, tasarımın, güzelliğin vb. dışavurumunda, anlatımında kullanılan yöntemlerin tümü. bu yöntemlerle ortaya konulan üstün yaratıcılık.
Sanatkâr : Zanaatçı...
Zanaatçı: belli bir zanaatı meslek olarak yapan, onunla geçimini sağlayan kimse.
Car: tellal çıkararak herkese duyurma, duyuru. Çağrı..
.....
Dedeoğlu Aşiyansız, 07.03.21 - 16.42 Y.Y.
...............