Sanat Şiiri - Seyit Kılıç

Nedim seni görseydi serv-i revanım derdi
Bir Nigar Name olur, bir sadâbâd olurdun
Şeyh Galip Hüsn ü Aşk'ta seni tarif ederdi
Kendini Fuzulî'nin Divan'ında bulurdun

Yanağına gülleri koyan sanatkâr kimdir;
Kimdir şaha kaldıran aşkın vuslat atını?
Senin gibi esere hangi sultan hâkimdir?
Hangi göz inkar eder Hakk'ın bu sanatını!

Her gün bir keklik konsa gülün kırık dalına
Pembe yanaklarından daha kanlı akmazdı
Benim baktığım kadar bir papatya falına,
Bir gülün yaprağına; bülbül öyle bakmazdı

Ne bir yalan söylerim, ne her şeyi abartır
Sakın bana bakarak, deli misin sen deme?
Nerede bir ses duysam kulağımı kabartır
Sen gelirsin sanırım yüzünde gülümseme

Katilim olur musun desem "Nasıl şey! " dersin
Oysa tebessüm etsen gömersin yanağına
Ardına bile bakmaz bir gün çeker gidersin
Gözlerimi bırakıp yağmur sağanağına