Sanason Kokan Şiirler 25 Kayscan

Zirvenden Akdeniz ve Karadeniz’e göz yolu varmış,
Varılırmış gözden.
Kuzeyim ben,güneyim sen misin?
Zıtlığımız çekimimiz,ulaşılmazlığımız gizemimiz mi?
Kays’ın yerinden mi adın.?
Kays’eriten mi sıcaklığın.?
Erciyes dedim adına Yağızcan.
Zirvene ulaşınca gördüğüm,Akdeniz’deydi kundağın
Ve Karadeniz’de musalladaydın.
…
Ben Erciyes’teydim.
Hani Tekir Yaylası’ndan aşk içmiştik
Buz gibi diyorlardı da
Bizi yakıyordu.
Çadır kurmuştuk kurultayda,
Toyumuzdu üç gün üç gece çınlayan
Obada.
Sen çadırımızda öktem
Sen Yağızcan’ın,Erciyes adı,
Sen Kays…
Er’i Erciyese bağlanmış.
Buzullarına gömülmüş hatıralarımız var.
Ben mecnunun Kays.
Leyla’dan ayrı bir nazarla gözbebeklerinin tadıylayım.
Leyla’dan ayrı bir Mecnun adıylayım.
Kays…
Erciyes’te adı ve kabri dondurulmuş canda yaşayan
Zirvende yaşayan.
Er’im,Kays’ım.
Kays’er’i’de değil Erciyes,
Erciyes’te Kays.
Eri…
Eri…
Kurulu otağların çerağlarıydık Kayscan
Ağustos harında gündüzleri,
Zemheri geceleri vardır zirvelerinin.
Biz o zemheri gecelerinin
Meşalelerinde yanardık gözlerimizden.
Bir gece havai fişekler patlıyordu Kayscan.
Sen gökyüzüne bakıyordun,
Ben sana.
Sen aynaydın Kayscan.
Gözlerimden gökyüzüne yansımalarını izliyordun.
Yüreğimden sen patlıyordun.
Ve ben eriyordum.
…
Erciyes eriyordu.
Ayaz ayaz,avaz avaz eriyordu.
Eriyorduk Kayscan.
Her şafak söktüğünde Ağustos doğarken Zemheri'den
Sevdam teleferiğe binip çekiliyordu yine Ağustos'tan
Sen benim karakışta yakanım
Daha ne kadar eritirdi ki gözlerin
Sözlerin…
Ve çekip gidişin Kayscan.
Bir buzul sessizliğinde…
Ancak Erciyes’e yakışırdı.
Ancak Orda erirdi erememişliklerimiz.
Erciyesin berfini olan kabrine
Bir’gül diktim adımı.
Ben mecnun,
Sen Kays.
Eridim ben de bittim.
Erciyes’ten.
14.05.2013/kays'er-i Erciyes