Sanal Sınıf Şiiri - Necmi Bayram

Dokuz öğrenciden oluşan sınıf
Doksan öğrenciden inanın beter,
Yavrucuklar ayrı ayrı dünyada
Hepisi de sanki içmişler eter…

Biri derki “uyyy! ,periler geldi”
Diğeri der “babam nerde geberdi? ”
Memet, cenin iken taksi sürerdi:
Gözünde şoförlük özlemi tüter.

Hilal’ım sınıfa görür ihtiyaç,
Yemeği kazanla yiyen kalır aç,
Her an düşlerinde eyliyorlar maç,
Kimi smaçcıdır, kimi de küter.

Der Maşuk “örtmenim,geldi südügüm”
Elif fırlar birden “hani düdügüm? ”
Selim’imin burnu doldurur gügüm:
Dökülür başımdan haşlı haşlı ter.

“Öğretmenim attıracim, kaç ordan
Uzat elin şu kapıyı aç ordan,
Babama gidecim, patladım zordan,
Zindan görünüyor gözüme her yer.'

Tuğba sanatçıdır: Her an diskoda
Tayfun’umun kirli elleri moda
Yavaş yavaş hepsi normal olmada:
Beyinleri azar azar alır fer.

Olsa idi okulumun bahçesi
Hafiflerdi yavruların tiz sesi
Vitamindir tenin güneşlenmesi;
Güneşsizlik omurgayı zedeler.

Ne olursa olsun başaracağım,
Onları hedefe aşıracağım,
Özelden genele taşıracağım:
Bizler imkânsızdan yapıyoruz per…

Öğlede aşçıyız,bir ara garson,
Bazen kap yıkarız, bazen ise don
Bitmeden gücümüz, gitmeden derman
Müdürüm, bizlere bir yardımcı ver.

Bir gün görmek için gelin okula
Acayip futbol var, sığmaz akıla
Bir kezcik teneffüs bize hak ola
Karga bile bize,görünce güler.

GÖLGE OZAN, dünya yalan, ölüm var,
O dünyada nice türlü bölüm var
Çalışana cennet; zale zulüm var
Bir gün gelir toprak, her zulü siler.
2004
NECMİ BAYRAM