Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Düşündüm tüm bunları içim içimde gezerken...
Sonra dokundu bir parmağım
Bir yarasına, bir yüreğin..
Açıldı kapılarım
İçimin sonsuz boşluğuna
Bir kandil yaktım sonra kendime
Yaşarken yok olana dokundu parmaklarım
Yani sana...
O sendeki İNSANA....
güzel bir şiir okudum akşam akşam kalemin daim olsun yüregine sağlık
sevgilerimle
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta