Sanal Devin Âkibeti....(Masal 1O.)

Kendisini,bir şey sanıyordu; hiçbir şey...
Dünyâyı yeyip yutmayı koydu usuna...
Yeryüzünü parselledi yatay ve düşey
Yerken boğuldu,düştü gayya kuyusuna...

Aklı yoktu,fikri yoktu; silâhı çoktu...
Abur cubur şeyler yemiş,karnı da toktu...
Gözü doymaz hayâli dev,yerken çatladı;
Aman vermez çöllerde,kadere diz çöktü...
Dağıldı vücûdu,kurt düştü ulusuna...

Her uzuvu bir milletten nakledilmiş yapay devdi...
Kendi yurdundan başlayıp,dünyâyı yemeyi sevdi...
Çok karışık,kirli paslı,kanlı eklemler tümüydü;
Kan değdikçe çürüdü,hurdaya ayrılmakta evdi...
YÜCE ALLAH onu gönderdi cehennem avlusuna...

Olan aklı,iblistendi; fikirleriyse cin fikri...
Neler varsa,doğru,güzel; hepsinin bozulmuştu bikri...
Her tür niyet zaafıyla,pek çok uçtu,ilerledi;
Son dem çakıldı yerlere,tuhaftı gâvurun zikri...
Aslâ sâhip olmamıştı insâniyet nâmusuna...
Hedonizm,satanizm sinmişti her duygusuna...