Kanma bu dünyanın cazibesine,
Kimseye kalmadı,sana da kalmaz.
Attın beni bu sevdanın çölüne,
Kimseye kalmadı, sana da kalmaz.
Gece,gündüz koşup boşa yorulma,
Oğlum, kızım diye ele sarılma
Seni yazdım diye bana darılma,
Kimseye kalmadı, sana da kalmaz.
Kim bilir-ki neler gelir başlara,
Kimse bakmaz gözündeki yaşlara.
Emmi, dayı,Teyze bakar işlere,
Kimseye kalmadı, sana da kalmaz.
Gönül kervanları burdan geçer mi,?
Sevdalı gönül hiç yarden geçer mi.?
Sevdiğim o güzel beni seçer mi,?
Kimseye kalmadı, sana da kalmaz.
Bekledim sevdamız verecek sürgün,
Durak'ı beklettin hep böyle durgun,
Senden yediğimin adıysa vurgun
Kimseye kalmadı, sana da kalmaz.
Durak YİĞİT
GönüllerinŞairi
2010...KOCAELİ
Kayıt Tarihi : 14.11.2010 23:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!