Sana yok demem. Şiiri - Navruz Kaplan

Sel oldu göz yaşım aktı yüzümden
Çıkardın mendili sildin elinle
Ölsem de gam yemem son nefesimle
Gömsen de mezara sana yok demem

Senin duan bana sanki servetir
Başına karalar bağlama sakın
Dayanmam sana karşımda dursan
Kalbime teseli veren sen miydin

Mefsim kıştı gömülmüştüm toprağa
İstesen de geri dönmem bir daha
Kula sen etirme bu kadar isiyan
Susmuş dili çözen sen mıydın o an

Navruz çok ağladı sen yoktun orda
Yalvardım etrafa seni bulsunlar
Gezdim dağı taşı yatım ovada
Senin sevgin yaktı söndürdü dilin