Sana Yazdığım Birkaç Kelime -2

Tinuviel...
Ses ver bir kere duysun kulaklarım,
Sonu gelmeyen uğultulara battım,
Son bulsun sessiz haykırışlarım.
Dengede kalamıyorum artık,
Ses tellerim kan ağlıyor,
Ve ben düşüyorum.
Bir hal hatır sor, nasılsın de
Ya da telefonun diğer ucunda sus yine
Dinle, sadece dinle,
Duy sesimi, anla halimi.
Sen de gittin, zaten kimse yok ki...
Yalnızlık bile eksik kalıyor bir bilsen,
Güneş batınca ne haldeyim bir görsen.
Sorumluluklarımdan ezildi omuzlarım,
Kalbim o kadar sert çarpıyor ki artık kırıldı kaburgalarım,
Sağ yanımdan çıkan bir kamburum
Ve yoksulunluğu taşıyamayan parmaklarım.
Bütün hücrelerim intihar ediyor,
Eksilmiyor gidenlerim,
Bedenim cehennemim oluyor.
Tinuviel canım çok yanıyor,
Yaşlar yuvalarında kaynıyor,
Gözlerimde özlemin tütüyor,
Bir de ayak bileklerimde binlerce el,
Hayatın batağına çekiyor.
Yardım et, elimi tut,
Ya da git, ama önce alıkoyan elleri kurut,
Ama unutma ne kadar sevdiğimi seni,
Adımı da ekle hayal defterine ve orada unut.