Sana yangınlar yazıyorum Şiiri - Sefa Çelik

Tutuştu parmaklarım bir gecenin yarısında
her yeri duman sarmış
her yeri is
Kalakalmışım nefessiz
Sana yangınlar yazıyorum
İçince yalnızca biz
Hiç bir an da olamam ki ben sensiz
Sen ki ekmekten mübarek sudan aziz

Saniyeler saat dakikalar gün olmuş
Akrep yelkovana sırdaş
Beni bu hayat değil de
Sensizlik bitirmiş.
Gel tut ellerimden kaldır beni
Bu yol kenarlarından
Bitsin bu keder bu kahreden biçimleniş.

Uyku bilmez kaç zamandır gözlerim
Hasret hasret çoğalıyor bu sana yeniden yeniden düşmelerim
Olmayışına alışabilmek zor değil
Asıl koyan ayrılık korkusu
Senin suskunluğun
Ve Benim depreşen delirmelerim.

Bırak artık şarkılar da hüzünlenmeyi kadın
Sana ölen bir mecnun var burda.
Ya gel sağalt bu onulmaz yarayı
Ya da bu nefessiz an da
Ellerin ile kapansın göz kapaklarım.
Ve zahmet olmayacaksa
Sen kaldır bu kimsesiz cenazeyi...

Sefa ÇELİK