Sen....
Hiç kahroluşu tattın mı?
Kırdılar mı gururunu
Taptığın insanlar?
Ben...
İnsanlar yazmış kaderimi.
İnsan insana kader yazar mı?
Bana kahroluşlar,
Bana acımaklar....
Ben o dünleri mısralara gömdüm.
Su diye....
Son mektubunu verdim.
Yediveren nefretleri açtı şiirlerim.
Tanrı ile seni karşı karşıya koydum.
Sen Tanrı bile olsan,
Sana tapmazdım.
Kayıt Tarihi : 19.5.2008 08:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Biliyor musun?
Bu Eylül...
Sana uyandım yine...
Sana açtım gözlerimi,
Sana kalktım,
Yüreğimden ağır ağır...
Ey Eylül armağanı...
Hayata değil,
Sana koştum,
Sadece sana...
Gittin!
Gidebileceğini zannettin...
Gittin!
Bitmeyeceğini akıl edemedin...
Bir şey vardı sende,
Senin gülümseyişinde,
Şimdi;
Benim gözlerimde saklanıyor Eylül...
TÜM YORUMLAR (1)