Göründü uzaktan gölgesi ağaçların,
O ağaçlar kadar sabitti bakışların,
Bir sessizlik olup,düştü yere yalvarışlarım,
Ben yine durdum sana takıldım.
Tutsam yine o altın kelimeyi,
Okusam sana tükenmeyen nameyi,
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta