Göründü uzaktan gölgesi ağaçların,
O ağaçlar kadar sabitti bakışların,
Bir sessizlik olup,düştü yere yalvarışlarım,
Ben yine durdum sana takıldım.
Tutsam yine o altın kelimeyi,
Okusam sana tükenmeyen nameyi,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta