Ruhumdan süzülerek,
Kalbime ulaşan kanlı gözyaşlarım
Bedenime acı veriyor,
Yüzüm gülümserken hayata,
Kalbim ve ruhum acı çekiyor,
Kim biliyor içimin mum gibi eridiğini?
Gözbebeklerimin ardında gizlenen gerçeği,
Kim görebiliyor?
Yüzüm ışık saçarken dört bir yana,
İçimin ağladığını kim görüyor?
Gün be gün ruhum son nefesini veriyor,
Elindeyse çek çıkar gülüşlerimi,
Sil gözlerimdeki umutsuz çaresizliği,
El açtım sana sığındım Mevla’m
Dindir gözlerimdeki nehri.
02.03.2008
Ayşe ManavKayıt Tarihi : 3.3.2008 00:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
adanılacakların da en şereflisi O
adanmış olmak ise
kaderinen güzeltecellisi
TEBRİKLERİMLE
Tebrikler, selamlar.
içten bir yakarış....
nefis bir anlatımla kutluyorum...
TÜM YORUMLAR (4)