sana diyom sana yolcu
ben artık yıldızlara bakmaz oldum
biliyonmu ayada bakmaz oldum
ben aslında ışıklara bakmaz oldum
gönlüm kırgın karanlıklara
ışıklarada bakmaz oldum
kendime dört duvar çizdim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Umarım şiirden ibaret bir durumdur hocam saygılarımla
İnsanın çok şey bilmesi
Hayatı sorgular olması
Mukayese edebilmesi
Yanlış ve adaletsizliğe hüküm edememesi
Kötülere ve kötülüklere karşı etkili olamaması
İnsanın kabuğuna çekilmesine
Hayata küsmesine
Kendisine kapanmasına sebeptir
Çok iyi anlatım
Yerinde vurgulama
Düşündüren emeğinize hürmeten saygılar sunarım! ...
Şiirde, geriye bir yönelişin kırgınlığı var sanki. Dört duvar arasına iten güce karşı bir sitem. Ki, kimde yok ki... Bu güzel şiir için yürekten teşekkürler ediyorum size sayın Hanım Gemici, mutluluklar sizinle olsun(10on+)
Duygu yüklü dizelerdi. Etkileyici bir şiir. Değerli şaireyi ve şiirini gönülden kutlarım...saygıyla..++
kaleminize yüreğinize sağlık öyle güzel duygu yoğunluğu ile harmanlanmış bir şiir yazmışsınız ki geri kalanı okuyan kendisi doldurabiliyor rahatlıkla.. tebrikler şiir tadında kalın 10 puan + antoloji
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta