Sana Ne Anlatıldıysa Hepsi Yalandı!

bir varmış yokmuşla başlayan her hikayenin sonunda
varlığınla yokluğunu sorguluyordu hayat kanımca...
kimin kime masal anlattığı önemli değildi
anlatılıyor olması, yaşanıyor olması bir kusurdu hatırlatılınca..

gizlenmiş, saklanmış hikayelerden mi bahsetmek lazımdı
yoksa, yoksa kahramanların rollerine mi kanmak..

sana ne anlatıldıysa hepsi yalandı
yaşadıklarına dönüp baktığında
bir tek, yalnızca papatyaların yaprakları beyazdı
biraz da yağmurun berraklığı..

biraz da, kulenin üstünde boynu bükük bekleyen gölgenin saflığı...

yüreğini yokluyorsun şimdi
gözlerine yerleşen bakışlarla şaşkın, şaşkın izliyorsun olanları
kaç defa dinlediğini bilemediğin şarkıların dostu
satır aralarında tekrarların hüznü oldun şimdi…

ilk hecesini ve son noktasını bilmeden yaşadığın hayatının
müflis mimarısın, şimdi…

01.09.2014 / 21.00
Ataşehir