Sana Mektuplar Şiiri - Sevgi Gül İlkan

Sana mektuplar uçuruyorum
Söz yaşlarımı bulutlara doldurup.

Yüzün günlük güneşlik mi
Hatıralarımızdaki gibi?
Beni
Güneşini kaybetmiş tek mevsim bıraktın
Bana havalar buralarda hep gözüyaşlı.

Güzel gülüyor musun hâlâ
Resimlerindeki gibi
Nefes alıp verdiğin zamanlardaki gibi?
Ben mi?
Güzel gülüyormuşum
İçten içten
Çünkü içimdeki sen
Gözlerimdeki ıslaklık ben.

Sen hep kuşlardandın
Yurdunda da cıvıl cıvıl mısın?
Beni
Can kenarı önü gurbetinde bıraktın.
Bir avuç yem, bir tas suyla
Penceremizin önüne kuşlar topluyorum.

Oralarda da buralardaki gibi
Yolların kenarlarına çiçekler diker gibi
Salına salına mı yürüyorsun?
Cam kenarlarına çiçekler dikiyorum
Adınla adım adım.

Sana mektuplar uçuruyorum
Bulutların içinde gözüyaşlı
Mektubumun sonuna
Bir papatyanın kollarında
Kavuşacağız yazıp.

Son mektubum ise eğer yazdığım
Bil ki bir zarf içinde sana geliyorum.

İnsan
Hasretini çektiğine bir mektuptur...
İnsan
Birikmiş bir mektuptur...

Sen hep kuşlardandın
Canının penceresi de mi açıktı...