Sana Mektup Var Şiiri - Keşfi Çamaşuvi

Akşama çok var daha, derken hava kapandı
Yavaş yavaş ak duman yatağına uzandı.
Derelerden su içip çimenleri okşadı
Alıp beni içine alıp götürsün derken
Yanı başımda durup sessiz sessiz ağladı.

Sana mektup var, dedi o vefasız yârinden
İncecik yaşlar düştü tertemiz yüreğinden
Ellerini yumarak hapsettim avucuma
Oku dedim ne varsa kaçılmaz ki kaderden.

Yeridir dedim zamanıdır dedim
Madem gelmedin yazayım dedim

Merhaba aşkım benim. Benim, senin sevgilin
Bul kendini deyip de, öylece terk ettiğin
Düşündüm uzun uzun O mu Sen mi erkeğim?
Karar veremiyordum sizi çok seviyordum.

Gecelerden bir gece yürürken yolda sensiz
O yaklaştı yanıma başı önünde sessiz
Seven gitmez ki dedi, acıtmaz sevdasını.
Uyku tutmuyor beni olamıyorum sensiz.

Bırakmadı beni hiç tek başıma bir yere
Her gün yanımda oldu seviyordu beni de
Çiçeklerle doldurdu odamın her yanını
Zaman zaman sorardı bizim çocuk nerede?

Aynı günde sevmiştim ikinizi delice
Sende gücü bulmuştum Onu da yüreğimde
Yapamadım bir türlü, silmek istedim sizi
Ben silmek istedikçe siz geldiniz üstüme

Önce şaka sandınız bana inanmadınız
Yaşım on sekiz oldu siz beni kutladınız
Öylesine güzeldi o gün benim kalbimde
İkinizde benim için aynı şeyi aldınız.

Sana bir değer verip koymuştum hayatıma
Aşkım, aşkım deyip de sarılırdım boynuna
O gelince neden hep bırakıp da giderdin
Söylesene sen kimin, kimin erkeğiydin?

Yoksun bu beşinci ay, daha olmayacaksın.
Güç yürekte bitermiş bunu anlayacaksın
Sevdanı dağlara haykır istiyorsan her gece
Düğünümüz yakında, gözüme hiç gözükme.

Sustuk öylece kaldık bir dağın bir başında
Su sesi rüzgâr sesi birde sevdanın sesi…
Ağır gelmişti bu yük daha bu genç yaşımda
Şimdi olsan be aşkım olsan benim karşımda

Anlatsam teker teker sana olan biteni
Sevmek istemiyorsan yine sevme sen beni.

Biliyorduk aşkını seviyordun sen bizi
Ben bir limandım sana O da içinde gemi
Gemi limansız olur, dedi günün birinde
Uzaklaş bizden artık işimiz yok seninle

Bak dedim, oğlum bana bu kız daha körpecik
Aklında uçuk renkler gönlü daha tazecik
Zaman verelim ona düşünsün uzun uzun
Bizde uzaklaşalım budur bence erkeklik.
Tamam deyip sözleştik seni görmeyecektik
Kimi gönlün seçerse o senin diyecektik.

Açtım avuçlarımı bıraktım ellerini
Islanmış çimenlere atıverdim kendimi

Ah diyordum içimden ah buradaki her gece
Sana kavuşmak için yalvardığım her gece
Geceleri sabaha bağladığım her gece

Kim inanır ki bana anlatsam da her şeyi
Kim nereden bilecek olan biten her şeyi

Boz dedim kaderini
Boz daha vakit varken
Koş git anlat aşkını
Daha evlenmemişken

Vedalaştım dağlarla
Tek tek selam vererek
El salladı bulutlar
Bana gülümseyerek

Git diyordu dereler
Git bizden daha hızlı
Alıp götür her şeyi
Öğret ona sevmeyi

Aradım sordum sizi
Tanığım herkese
Gitti dediler onlar
Düğün olmuş dün gece

Beş on gün yoklar burada
Gittiler balayına
Bırakıp bunu sana
Dediler bir “hatıra”

Bir küçük mektup vardı
Güzel zarfın içinde
Birde nikâh şekeri
İsimleri üstünde

Okumaya başladım
Yazılanları tek tek
Gözüme inanamadım
Bu şaka olsa gerek

Selamlar olsun sana
Leyla’nın son mecnunu
Bürütüs’ün kurbanı
Son Sezar versiyonu
Anlattık birbirimize
Olan biten her şeyi
Mutluluğumuz için
Siliyoruz biz seni

İşte o günden sonra
Ben dağlarla yaşardım
Her duman çöküşünde
İçin için ağlardım

Karar verdim gitmeye
Bir daha dönmemeye
Yazdıklarımı yakıp
Bedenimle gömmeye

Küller hatıra benden
Nokta konmuş kadere
Yalnız gelmiştim zaten
Gidiyorum sessizce