Sana Mecbur Değilim

Sana mecbur değilim, bunu bilmelisin
Adını teberrüken aklımda tutuyorum

Geceleri senin için ağlamıyorum artık
Zaman sensiz de geçiyor
**
Meğer kocaman bir şehirdeymişiz
Bizimkinden başka dünyalar da varmış
Başka aşklar ve başka ayrılıklar içindeymişiz
**
Sensiz de gezmek güzelmiş
Sonra keşfe çıkmak yalnız başına sokakları
Adımlamak zamane kaldırımları
Saymak adı belirsiz yıldızları
**
Artık rüyalarımda seni görmüyorum
**
Eski arkadaşlarımı arıyorum senin yerine
Adımı da pek bir kimse anmıyor artık,
Kimse ile bir saat telefonda konuşmuyorum mesela
Sıkılınca sahile iniyor
Bir “cafe”ye oturup çay söylüyorum
Ama iki değil, bir tek açık çay!
Sonra senin yerine içiyorum
**
Ne acı! Artık seni hatırlamıyorum!
**
Artık sadece sana şiir yazmayabileceğimi öğrendim
Başka dostlarım arkadaşlarım
Meğer bir annem, babam
Hatta kardeşlerim varmış
Meğer sensiz de yağmurda yürüyebiliyor
Sensiz de ıslanabiliyormuşum
Adını anmadan güne başlayabiliyormuşum
**
Yine de hala sensiz yıldızlara bakamıyorum
Her şeye rağmen
Sanki bir şeyler eksilmiş benden
Eskisi gibi yazamıyorum

(16.03,6 Ağustos 2001 Gayrettepe İstanbul)