Sana kalan son şiir
son melodi
aç gönlünü deli son bahar kokusuna.
Es oradan buradan
Seyyah ol; geceme gel...
seçemezsin beni ışıklarda.
Tepede seni bekleyen çocuk
yol gösterecek sana.
Nesneler bilir beni,
her biri anlatır kendini
aldatmacalı
Bilmece hep gece.
Aç gönlünü çayır kokusuna
aç
Gönlünü şu ağlayan sincaba,
sana kalan son melodi.
Sana sunulan bir içli sevda
. Aç gönlünü artezyen sesine...
Aç gönlünü !
tarlada su dağıtan gönüllüye,
çınar altında
Ağlayan çocuğu görsün gönlün.
Tarlada domates Toplayan
loğusa annenin anlından damlayan teridir.
Sana kalan son şiir.
Kayıt Tarihi : 8.7.2013 21:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!