Sana kadar yazabilirim
Uykumu da bölerim günlerdir rastlamadığım,
Kalemlerimi de tüketirim elimden bırakmadığım.
Kaldırımın köşesinde çökmüşüm duvara
Her geçen birkaç kuruş atar kucağıma.
Bana kağıt lazım para yerine,
Kalem dilenirim ekmek arayacağıma.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta