Sana İhtiyacım Vardı Ama Sen Gelmedin

Bugün sana öyle ihtiyacım vardı ki anlatamam
Sesini duymak istedim, seninle dertleşmek istedim
İçimden seni aramak geldi, evini aradım.
Durmadan çalıyordu telefonun ama telefonunu açmıyordun
Cep telefonundan aradım belki oradan sana ulaşırım diye
Telefonun çığlık çığlığa çalıyordu
Her seferinde sen telefonunu meşgule düşürüyordun.
Kahrolası bir ses tonu;
'Yanlış bir numara çevirdiniz' diyordu.
Oysa adım gibi biliyordum senin bütün telefon numaralarını
Nasıl yanlış numara çevirebilirdim ki, imkansız bir şeydi bu
Tekrar seni aramayı denedim.
Yine kahrolası bir ses tonu;
'Aradığınız kişiye ulaşılamıyor' diyordu.
Anlaşılan bugün çıkmayacaktın telefonlarıma
Belki de sesimi duymak istemiyordun.
Sesinden de, kendinden de bugün mahrum ettin beni
Sonunda bir çağrı yaptın telefonuma
Seni aramakla, aramamak arasında kararsızdım
Her zaman ki gibi bir bahane bulacaktın bana
'Kontörüm yok arayamıyorum' başka ne olabilir ki senin yalanın
Hesap sorar gibi neden aradığımı sordun
Sana ihtiyacım var 'gelir misin? ' dedim.
Oysa sen dışarı da başkalarıyla beraberdin
Ben çağırdım diye hiç gelirmiydin
Bütün gün belki ararsın, belki gelirsin diye...
Değil evden, odamdan bile dışarıya çıkmadım
Sen gelmedin; ben ise gelmeyişi bekledim.

Bugün sana öyle ihtiyacım vardı ki anlatamam
Bir tek senin yanımda olmanı istedim
Gelmeyeceğini bile bile yine de seni bekledim
Oysa sen çağırsaydın beni, düşünmeden gelirdim sana
Dost meclisin de tartışmadığım kişi kalmadı senin yüzünden
Çünkü sen beni çağırıyordun, ben sana koşarak geliyordum
Şimdi dostlarıma hak veriyorum.
Her çağırdığın da gelmemeliydim sana
Her çağırdığın da yanında olmamalıydım senin
Sen benim yokluğumu hiç yaşamadın ki...
Bu acıyı tattırmak istemedim ki sana
Her daim yanında, her daim gölgen olmak istedim
Şimdi anlıyorum ne kadar hatalı olduğumu.
Ev telefonumun fişini çektim.
Cep telefonumu da kapatıyorum
Artık bana ihtiyacın olduğunda bulamayacaksın beni
Biraz da sen benim özlemimi çek artık
Biraz da sen yalnız başına kal bakalım
Anla artık acılarla tek başına kalmak nasılmış
Dost yerine duvarlarla konuşmak acı veriyor değil mi insana...
Sen bunu çoktan hakettin güzelim çoktan
Ümit Yaşar'ın dediği gibi;
'Aldım oraya çıkardım seni, şimdi sen bana oradan bakıyorsun.'
Haketmedin sen bunca sevgiyi
Bu kadar değer vermemeliydim sana
Artık çağırdığın da hiç gelmeyeceğim sana
Sana ihtiyacım vardı ama sen gelmedin.

(İstanbul,20.07.2003 Pazar 14.20)