Bu gece vazgeçiyorum—
ama hüzünden değil,
nefretin bile fazlası artık.
Seninle yanmış her kelimeyi
küle çevirip içime bastım.
Adını anmak;
Derd-i firakın ile düşeli sevdaya mey'e
Müptelayım, deliyim, düşmüşüm esrarı-ney'e
Feleğin kahpe başında paralansın parası
Ben güzel sevmeye geldim, değil ekmek yemeye
Devamını Oku
Müptelayım, deliyim, düşmüşüm esrarı-ney'e
Feleğin kahpe başında paralansın parası
Ben güzel sevmeye geldim, değil ekmek yemeye
Bir an o sanacaktım isim benzerliğinden. Yıllar evvel o bana, ben sana söz vermedim demişti. Bu sözünün ıstırabını güçlükle atlatabildim. Çünkü ben sandım ki... erkek adam insanlar bir kadın insanın gözlerine bakmışsa, kalbine almışsa onu, söz vermiş demektir sandım. Ve hiç bırakmazlar sandım. Koruyup kollamak, terk etmemek onların fıtrî görevidir sandım. Yine öyle sanıyorum maalesef. Aklıma o sözü geldi. Ama o değildir. Çünkü o bana onu en son gördüğümde umutlarımın filizlenmesi için dua etti.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta