Sana Hiçbir Şey Borçlu Değilim

Bu gece vazgeçiyorum—
ama hüzünden değil,
nefretin bile fazlası artık.
Seninle yanmış her kelimeyi
küle çevirip içime bastım.

Adını anmak;
paslı bir bıçakla kendi dilimi kesmek gibi.
Senin varlığın,
zehirli bir tırmık gibi geçiyor geçmişimden.
Ne sevgi kaldı ne suç,
sadece iğrenç bir pişmanlık tortusu.

Yüzüne dönük her anım,
şimdi duvarlarda kan lekesi gibi duruyor.
Temizlenmiyor.
Seninle geçen zamanın tek anlamı—
kaybolmuş yılların mezar taşı.

Bu gece vazgeçiyorum.
İyilikle değil, anlayışla değil—
bir celladın bile yüzüne bakmayacağı
bir yok sayışla.

Ve bil ki:
sana hiçbir şey borçlu değilim.
Ne bir söz,
ne bir son,
ne de bir mezar taşı daha.