güneş sen uyanınca doğar İstanbul'a
seninle ısınır,seninle aydınlanır dünyam
haydi saat ona beş kala bana el salla
bil ki sana hiç bitmeyecek sevdam
inan ki bu dünyaya gelmedi senin gibi
ne bir insan ne bir kadın ne de bir şair
gözlerin sözlerin herkesten bambaşka
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta