Sana Haram Edecek Hakkım Yok

Senin verdiğin acıları
diğerlerinin vereceği mutluluğa tercih etmedim ;
demet demet sunulan güllere arkamı dönüp ,
dikenlerini sevdim.
Aldırmadım kınayanlara ,
hem kim bilebilir içimdeki sevdayı..!?

Susup bir köşede kaderime küsmedim,
avaz avaz haykırdım özlemimi.
Bu can bu bedende durdukça da
böyle yaşamaya devam edeceğim.
Biliyorum arkamdan bana güldüğünü,
kendinle gurur duyduğunu.
Sayfalar dolusu şiirlerde
mısra olmanın keyfini sürdüğünü de biliyorum.
Aşk sende güzel durdu ,
hem de çok ta şık durdu.
Seni sevmenin zevkini doya doya yaşıyorum ,
yanımda olmanın
ya da olmamanın
hiç bir önemi yok.
Hem belki de yanımda olsaydın
bu kadar bağlamazdım ,
bu kadar vurulmazdım .
Belki de seni vazgeçilmez yapan da bu.
Özlemek, hasret çekmek,
belki gelir diye geceyi gündüze taşımak,
kızarmış gözlerle
güneşin ilk ışıklarını
yüzüne sürmek aşkın en kutsal yanıdır.

Benden haberdar olduğunu biliyorum ,
gururuna mağlup olup gelmediğini de.
Bir gün seni bana getirecek sebepler
vicdanını dile getirecek,
pişmanlık içini yakacak ama ;
sarılacak, af dileyecek
soğuk bir beden bile bulamayacaksın.
Toprağa dikili bir taştan ,
sana yazılan mısralardan başka bir şey karşılamayacak seni.

Bu kadar sevildiğini biliyorsun,
özlendiğini,
soluk soluk soluğa beklendiğini de.
Buna rağmen nasıl uyuyorsun bilmiyorum ama,
başını yastığa rahat koy.
Benim sana haram edecek hakkım bile yok...