Sana güvendim. Şiiri - Navruz Kaplan

Sen güldün kurutun dalı kökünden
Göz yaşımız dinmezdi ki bereber
İnanmıştım sana arkadan vurdun
Kendimden fazla sana güvendim

Açı karsalmıyor tadın ağzımda
Ölmeden önce görsem bir sefer
Hesabın var bende öderim hemen
Mum gibi eritme bırazcık yaklaş

Gönül bu unutmaz adın çok büyük
İnsanlık bu değil yolda bırakma
Yanlış yaptıkların benim suçum ne
Gel de çek burada ne kadar zordur

Teşekür etmen gerek seni af ettim
Gözyaşım dinmez ki bu bir af değil
Hesabım var sa benim kalsın ödeme
Eli boş ben gelmişim seni alacam

Navruz bitmez yürümekle bu yolar
Senle gezdim hatıradır unutmam
Seni ben af etim ne kadar suçsa
Arada bir gelsen de bana yeterli