Kabuslarla başbaşayken masamda gözyaşlarımı silerken hasretimle sevdama yalvarırıken tanrıya açıp ellerimle hadi gel diyordu meçhul bir zamanda önce şok oldum,sonrada ses nasıl çıktım bilmiyorum yollara bulutların arasından geçtim, gökyüzünü yırtım adeta bir telefon bekledim buluşma noktasında kadınımdan kahretsinnn beeee,işte gelmiştim bahçemden bir gül almadan affet be canım.beni afet borcum olsun be gülümmmmm birdahaki sefere gelirim unutmadan. affet canım beni,affet...bu hakkını helal et..
Ferhat ÇetinKayıt Tarihi : 20.12.2011 08:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!