Gözlerin gözlerimle vedalaşırken
Yüzüne baktım ağlamaklı ve çaresizce
Belki anlarsın da gitmezsin diye
Usulca seni seviyorum demek istedim
Duymak istemediğini bile bile
Sürgüne gönderdiğin sevdamın
Ardından bakakaldım sessizce
Vaz gecip yanımda kalmanı bekledim
Köşeden dönersin diye bir umutla
Verirken bana son buseni umursamazca
Gözlerimden yaşlar akıyordu usulca
Sana gitme demek istediğim zaman
Bir yanlızlık resmi çiziyordum tuvalime
Sonra hafif esen bir rüzgara karışan
Veda sözcüklerini kulağıma fısıldadın
Çatlıyordu dudaklarım sana susamaktan
Aşkının güneşi yakıyordu bedenimi
Çölün ortasında kalmışcasına
Bu defa sana gitme diyemedim
Öylesine hazırdın ki
Bu aşkı ardına bırakarak gitmeye
Şimdi ben içimdeki boşluklarla
Kırılganlıklarımla boş umutlarımla
Alışmaya çalışıyorum yokluğuna
Benden çok uzaktaki
Sevdiğim adam için ağlıyorum
Kimbilir belkide
Yalnızca kendimi avutuyorum
Güzel yüzünü unutmak istemezcesine
20 Mayıs 2007 Saat 02 40
Lamia CanayKayıt Tarihi : 20.5.2007 03:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Benden çok uzaktaki
Sevdiğim adam için ağlıyorum
Kimbilir belkide
Yalnızca kendimi avutuyorum
Güzel yüzünü unutmak istemezcesine
Dileğim her şey gönlünüzce olsun.
Yüreğinizin çektiği ızdırabı çok güzel dile getirmişsiniz.
İnanın okurken insana hissettiriyorsunuz adeta yaşatıyorsunuz o duyguları.
İnşallah muhatabı da bu acıları yaşar ve sesinize kulak verir Lamia kardeşim.
Tam puanım ve saygımla kutluyorum bu enfes şiirinizi
TÜM YORUMLAR (13)