Yüreğimin ıssız bucaksız limanından,
sana giden son gemi kalkıyor..
Bindirdim sevgimi,
el salladım arkasından,
sana varış umutlarında..
Sakin,
sessiz ilerleyiş,
sana yaklaştıkça,
fırtınaların,
yaklaşma esintileri,
beni senden uzaklaştırmaya çalışıyordu..
Dalgaların,
uzaklaş vuruşları,
beni senden alıp götürmeye çalışıyordu..
Bu gemi,
özlem taşıyordu,
hasret taşıyordu,
mucize taşıyordu..
Varış noktasından şaşmayacak,
gerçek AŞKı taşıyordu..
Bu gemi,
zorlukları aşarak,
pusulamın hayallerimi gösterdiği noktaya,
ilerlemeye devam ediyordu..
İşte göründü yüreğimin mutluluk limanı..
Demir atmak için senden izin beklerken,
koca bir delik açıldı,
yüreğimin güvertesinde..
Batarken tüm umutlarımla,
anladım ki,
benim sana ulaşmak için çırpındığım tüm zorluklar,
senin eserindi..
Sana bakarken gördüğüm son şeyse,
batan umutlarıma,
acımasızca salladığın,
Hoşçakaldı..
Kuzey PbKayıt Tarihi : 5.10.2011 17:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!