Sana gelirken hiçbir şey düşünmedim.
Şehirden çıkarken, tren penceresinden bakarken
birkaç sokak, birkaç ışık;
ve gözlerimde sana varan yorgun bir sabah...
Ellerin bana kaç kere uzandı bilmiyorum.
Hangi durakta bekledin ki beni ?
Hangi yağmurda benim için yürüdün saatlerce ?
Ben sana kaç kere vardım, kaç kere sende kaldım.
Bir merdivenin başında duruyorsun gibi
gönlümün penceresinden seni seyrediyorum.
uzak ama bildik, silik ama derin;
bana bakarken sustuğun o an gibi...
şimdi buradayım, bu aşk bana fazla geliyor,
seninle paylaşmak istiyorum.
İşte sana gelirken her şeyi unuttum.
şimdi seninle her şeyi hatırlıyorum.
Kayıt Tarihi : 20.12.2025 19:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!