İnanmazdım bir gün saadet suyunu içiceğimi,
öyleki sadece acı damıtırdı dünyam,
Bir an yok oldu tüm acılarım gönlümde,
Vuslat anahtarım yok diye kahrediyordum,
Sessizce bir yürek acılarımın orta yerinden,
Oysaki yaşamdan bıkmış,gelecekten korkuyorken,
Çünki karanlık hiç kalkmadı yüreğimin üstünden,
Acılar içinde biteviye ruhum ağlıyordum....
.Ne çareki sana gelen yolum kapandı ansızın,
Hep seni içecegim hasret denen imbikten,
Silinmez artık gözlerimden gözlerin,
Yudumluyorum kadehimdeki sevginden.....
Kayıt Tarihi : 3.3.2007 14:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ZİRA O YUDUMLANDIKCA DAHA TATLI OLUR
ŞAHİN
TÜM YORUMLAR (1)