Sana Geldim Yar Şiiri - İsmail Poyraz Kılıç

yar
tutundu içimde büyüyen gölgeler
her gece bir yıldızdan vazgeçtim
bir dualık sessizlikle geldim
adı anılmamış acılardan geçtim de geldim

hangi rüzgâr savurur beni senden sonra?
hangi suskunluk anlatır bendeki çağlayanı?
çözüldüm dillerde, düğüm düğüm oldum
bir tek senin bakışında
bir ömür susmaya razı geldim

yar
yandım da yakmadım seni
adını içimde çoğaltarak geldim
her adımda eksildim
ve işte o eksiklikle tamamlandım,
sana erdim.

aştım kendimi
sana öyle geldim
bin parçaya böldüm kendimi
her parçadan yarattım da geldim

kaç bin yıl uzaktan bilinmez
kaç tarih öncesidir sayılmaz
ne karanlıklar
ne krallıklar bıraktım gidilmez
kalbimin yüzünü ayak izlerine sürdüm
geldim

medenîyetler, împaratorluklar
eşîk eşîk asırlar geçtim
kırdım kılıcını celladın
kan emicilerin karasından
fırtınasından katliamların
ömrümü bir anına adayıp
sana öyle geldim

öldüm, dirildim her nefeste
zincir zincir inançları
aşkla kırdım, aşkla ördüm yeniden
taş duvarlara yazdım adını
harf harf kazıdım kalbime
tarihten bile eski bir sırla
sana öyle geldim.

susmalar öğrettim dillere
ağlayan topraklardan topladım umudu
göğe erdim, yere düştüm
yıldızları kanat niyetine taktım
bir yoksunluğun kıyametinde.
her düşüşümde seni buldum
ve yine, sana öyle geldim.

gözlerinle anlatılmış efsanelerden
bir aşk çıkardım küllerin içinden
şimdi sana susarak bağırıyorum
ateşiyle kavrulmuş bir kelâm gibi
kendi künyemi silip
adına yazdım her ne varsa
kendimi sana verdim
ve sadece, sana geldim.